ابووائل می‌گوید: با دوستم به زیارت سلمان فارسی رفتیم. سلمان نان جو و نمک برایمان آورد. دوست من گفت: اگر کمی سبزی خوردن بود بهتر بود.

سلمان از نزد ما رفت و آفتابه اش را به رهن سبزی فروش گذاشت و مقداری سبزی گرفت و آورد. وقتی غذایمان را خوردیم، دوستم گفت:

شکر خداوند را  که ما را قناعت بخشید!(و با قناعت غذا خوردیم.)

سلمان گفت: اگر به روزی خود قانع بودید، آفتابه‌ی من نزد سبزی‌فروش به رهن نمی‌رفت!

***

نکته اخلاقی: باید توجه نمود که با تمام اهمیتی که میهمان دارد نباید پذیرایی‌ها پر زحمت و زرق و برق باشد. که در غیر این صورت شاهد کمرنگ شدن این سنت حسنه خواهیم بود همچنانکه در بعضی از خانواده ها دیده می شود.

روایت: رسول گرامی اسلام* می‌فرماید:

ألضَّیفُ دَلِیلُ الجَنَّۀِ( مستدرک الوسائل: ج 16 / ص 258)

میهمان راهنمای راه بهشت است.

رزق ما با پای مهمان می رسد از خوان غیب 

                                                       میزبان ماست هر کس می شود مهمـان ما