یا علی اکبر علیه السلام

ای زسر تا به قدم جانِ اباعبدالله

روح پیغمبر و ریحانِ اباعبدالله

سیرتت سیرت پیغمبر و بازوت علی

صورتت روضه ی رضوانِ اباعبدالله

همه دم عاشق سرباختن و جان دادن

همه جا گوش به فرمانِ اباعبدالله

هر که بر دامن تو دست توسل آرد

دست آورده به دامان ِ اباعبدالله

داشتی جان به لب از تشنگی و میگفتی

به فدای لب عطشان ِ اباعبدالله

حسین.....

ز دستم‌ می‌ روی‌ اما صدایم‌ در نمی‌آید

دلم‌ میسوزد و کاری‌ ز دستم‌ بر نمی‌آید

سرم‌ را می‌گذارم‌ رویِ‌ کِتف‌ِ خواهرم‌ زینب‌

الا ای‌ محرم‌ دردم‌ چرا اکبر نمی‌آید

****

تا صدای تو شنیدم که پدر زود بیا

گفتم ای وای علی بی کس و بی یار شده

نیزه ها رفت چو بالا به سر خویش زدم

وسط معرکه این یاس گرفتار شده

کوچه ای باز شدو هر که ز ره آمد زد

ماجرای تو شبیه درو دیوار شده

اذان‌ گوی‌ دل‌ بابا، اذانی‌ میهمانم‌ کن‌

اگر چه‌ از گلوی‌ تو صدائی‌ در نمی‌آید

الا ای‌ سرو بی‌ همتا، عصای‌ِ پیریِ‌ بابا

به والله‌ سرم‌ دیگر از این‌ بدتر نمی‌آید

تمام سعی خود را میکنم اما نمیدانم

چرا این تیرها از پیکر تو در نمی آید

*****

خواهم که بوسه ات زنم، اما نمی شود

خواهم که بوسه ات زنم، اما نمی شود

جایی برای بوسه که پیدا نمی‌شود

لب را به هم بزن،  نفسی زن که هیچ چیز

شیرین‌تر از شنیدن بابا نمی‌شود

ای پاره‌پاره‌تر ز دلِ پاره پاره‌ام

گفتم بغل کنم بدنت را نمی‌شود

باید کفن به وسعت یک دشت آورم

در یک کفن که پیکر تو جا نمی‌شود

******

برسان زود جوانان حرم را عباس

که بیارند به خیمه پسرم را عباس

دسترنج ِ همه ی عمر مرا باد تکاند

جمع کن روی عبایم ثمرم را عباس

به زمین میزندم...،داغ جوان سنگین است

پس بگیر از دو طرف زیر پرم را عباس

نفس نفس زد، تیرهارو پس زد

دست روی دست زد،خدا علی مو کشتن

این شد مصیبت،صورت رو صورت

میگه با حسرت،خدا علی مو کشتن

تو بیا و یه بار دیگه،قدم بزن مقابل من

واسه من یه اذونی بگو،علی دل بابات و نشکن

پسرم پسرم پسرم،بابای پیرت رو نگاه کن

چه بلایی اومد به سرم،رحمی به حال خیمه ها کن

دیگه شکستم،میلرزه دستم

چشماتو بستم،گریه ام بلنده

میبینی اکبر،این دم آخر

داره یه لشکر،به من میخنده