بنای یک ساختمان وقتی محکم است که زیر ساخت آن با ثبات باشد. میوه یک درخت وقتی سالم است که ریشه آن درخت سالم باشد.

غدیر میوه درخت معرفت حق تعالی و نسخه انتخاب انسانی است که تمامی معشوق ها و محبوب های خویش را در راه معشوق حقیقی که خدای عزوجل است ، قربانی کرده است . تا آن معرفت در این قربانی در درون ما نظام پیدا نکند ، امکان درک ولایت علی پدید نمی آید.

بعضی علی را در کنار محبوب های دیگر دوست دارند و برایش جشن می گیرند و از او دفاع می کنند . اما آن محبت و این دفاع از محبوبی چون علی ، چون در کنار محبوب های دیگر است ، چندان جدی نیست ، چرا که هنوز محبوب های دیگر در زندگی انسان حضور فعال دارند. او غصه می خورد که چرا محبوبی چون علی را از دست داد ، ولی تا محبوب های دیگر وجود دارند جای ملال و دلتنگی کم است .

اما گاهی بعضی علی را در کنار محبوب های دیگر دوست دارند ولی این دوست داشتن مرز و حدودی دارد و آن اینکه اگر علی با یکی از محبوب ها که برای انسان از اعتبار بیشتری برخودار باشد اصطکاک پیدا کرد ، آنها خیلی راحت بخاطر حفظ محبوب اصلی با علی خداحافظی کرده و او را ترک می کنند ، که متاسفانه در زندگی روزمره ما مشاهده می کنیم که وقتی مال و مقام و سلائق و زن و فرزند و همسر... برای ما بیش از امام علی علیه السلام اصالت داشت خیلی راحت علی و فرهنگ و مرام و امامت او را در قربانگاه آن محبوب کذایی قربانی می کنیم .

و حالت سوم اینکه ما علی را نه در کنار دیگر محبوب ها ، که او را حاکم بر محبوب ها میشناسیم و در یک کلمه فقط و فقط او را دوست داریم و بس .

و در این راه حاضریم همه محبوب ها را عنداللزوم در راه علی قربانی کنیم ، و این معنی درک امامت و حرکت در مسیر ولایت و شیعه ، با این هویت زنده و سربلند است . پس باید خدای علی ،پیامبر علی ،خود علی و آل علی علیه السلام را بشناسیم تا عظمت ولایی امام علی روشن شود و در محل به قربانگاه رفته و با هر آنچه مانع اطاعت ازعلی است خداحافظی کرده و همه را در راه امامت علی و آل علیه اسلام قربانی کنیم ، و این آغاز حرکت در راه ولایت است که ما را سریع و سالم به مقصد می رساند.

پس این جنبه را با دل و جان بپذیریم که:

(ولایت علی نه علی را دوست داشتن ،که فقط علی را دوست داشتن است)

این ولایت ناب که می تواند زندگی انسان را باطروات و شاداب نماید زیر ساخت محکمی دارد که آن معرفت است . که این معرفت انسان را از جهل و نادانی جدا کرده و باعقل و ایمان و معرفت و روشن بینی و بینش وشعور و در یک کلمه با منش و شخصیت مقبول و اصلی همراه می کندکه می تواند چراغی برای حرکت با صلابت انسان در مسیر رشد و بالندگی باشد .

بیایم با این حدیث مانوس شویم که "من مات و لم یعرف امام زمانه مات میته جاهلیه " تا با درک مقام و جایگاه امام زمان در زندگی خویش و نقش بالنده ای که آن عزیز در لحظه به لحظه زندگی ما دارد بتواند محبوب های کاذب و مزاحمی که مانع درک محبوب اصلی خداوند کریم است را از حریم زندگی خویش بزداییم. و باید بدانیم و بر این مسئله معترف باشیم که درک محبت خدا جز از طریق درک محبت اهل بیت امکان پذیر نیست . چرا که آنها صراط مستقیم و مشعل فروزان راه سعادت می باشند و درک محبت حضرت حق جز از طریق آن عزیزان امکان پذیر نیست و برای رسیدن به محبت اهلبیت علیهم السلام باید به قربانگاه رفت و محبوب های کوچک و بزرگ دلمان را در مسیر اطاعت از فرامین اهل بیت ، خاصه امام زمان علیه السلام قربانی نماییم ، زیرا درک معرفت بدون قربانی و عدم تبیعت از امام زمان علیه السلام یعنی عدم درک غدیر که نتیجه اش عدم درک زندگی اصیل است.

تهیه شده توسط حجة الاسلام و المسلمین آقای صدوقی