من مواعظ علی بن الحسین ( علیه السلام ) :

اِبنَ آدَمُ لایَزالُ بِخَیرٍ ماکانَ لَکَ واعِظٌ مِن نَفسِکَ وَ ماکانَتِ المُحاسِبَةُ مِن هَمِّکَ وَ ماکانَ الخَوفُ لَکَ شِعاراً وَ الحُزنُ لَکَ دِثاراً.

) تحف العقول صفحه  280 )

ای پسر آدم! تو همیشه به سوی خیر و نیکی می­روی تا موقعی که از نظر درونی پند دهنده ای داشته باشی، و تا موقعی که بررسی و محاسبۀ اعمال خودت را داشته باشی؛ و تا موقعی که خوف و اندوه از تو مفارقت نکرده باشد، خوف شعار لباس تو و اندوه لباس زیرین تو باشد. 

گرچه انسان از مواعظ دیگران بی نیاز نیست ، لکن موعظه ای که از درون انسان برمی خیزد بهترین موعظه است ، چون هر کسی به صفات و عیوب خود از همه آگاه تر است .

باید همت اغنسان این باشد که خود را محاسبه کند . اگر دیگران ما را محاسبه نکنند ، دلیل نمی شود که ما خود را محاسبه نکنیم . محاسبه ، از لغزش های اینده انسان جلوگیری می کند .

مراد از خوف ، خوف از خدا و عذاب او و کردار بد انسان است نه ترس از مردم و قدرت پوشالی .

حذر ، به معنای احتیاط است لکن نه به این معنا که انسان دست از فعالیت بکشد بلکه باید در میدان های مختلف وارد شده اما همواره احتیاط و پرهیز را رعایت کند که معنای تقوا هم همین است .

نقل از سایت:http://lifestyle.mahdiblog.com/