انواع حیاء
انواع حیا:
1-حیا از خدا
2-حیا از ملائکه
3-حیا از مردم
4-حیا از نفس
توضیح:
اولا:حیا از خدا: این نوع حیا بالاترین درجه حیاست.هر وقت در نفس بنده ثابت شد که خدا اورا می بیند و خداوند با او همراه است هر جا که باشد، در این صورت از کوتاهی از فرمان الهی حیاء می کند.واگر گناهی را انجام دهد.خداوند میفرماید:أَ لَمْ یَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ یَرى.*العلق:14*مگر ندانسته است که خدا میبیند؟ ومیفرماید: وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ وَ نَعْلَمُ ما تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَ نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِید.*ق:16*ما انسان را آفریدیم و وسواسهاى نفس او را مى دانیم، و ما به او از رگ قلبش نزدیکتریم!
وآیات دیگر که در مورد اطلاع خداوند از کارها و احوال بندگانش هست . واینکه خداوند مراقب بندگانش هست . در حدیث دیگر پیامبر*ص*به یارانش میگوید:
اسْتَحْیُوا مِنَ اللَّهِ حَقَ الْحَیَاءِ قِیلَ إِنَّا نَسْتَحِی یَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ لَیْسَ کَذَلِکَ وَ لَکِنْ مَنِ اسْتَحَى مِنَاللَّهِ حَقَ الْحَیَاءِ فَلْیَحْفَظِ الرَّأْسَ وَ مَا وَعَى وَ الْبَطْنَ وَ مَا حَوَى وَ لْیَذْکُرِ الْمَوْتَ وَ الْبِلَى وَ مَنْ أَرَادَ الْآخِرَةَ تَرَکَ زِینَةَ الدُّنْیَا فَمَنْ فَعَلَ ذَلِکَ فَقَدِ اسْتَحَى مِنَاللَّهِ حَقَالْحَیَاء
آن گونه که شایسته است از خدا حیا کنید، گفتیم ای رسول خدا صلی الله علیه وسلم- بحمدلله- از خداوند شرم و حیا داریم. آن حضرت صلی الله علیه وسلم فرمودند: چنین نیست حیای شایسته و سزاوار حضرت حق آن است که سر را با آنچه در آن می پروراند، و شکم را با آنچه در خود جای داده است حفظ کنی، و از مرگ و فرسودگی یاد کنی. کسی که قصد آخرت را دارد، زینتهای دنیا را ترک می کند و آخرت را بر دنیا ترجیح می دهد. پس هر کس چنین کند او به راستی آن گونه که سزاوار است از خداوند حیا کرده است .
یک روز مردی با یک زنی خلوت کرد و اورا به فحشاء دعوت داد، بهش گفت فقط ستاره ها مارا میبینند، زن گفت پس خالق ستاره ها کجاست؟
دوم:حیا از ملائکه: بعضی از اصحاب میگویند: کسانی با شما هستند که هرگز شمارا ترک نمیکنند، از آنان حیا کنید و با آنها محترم باشید . وخداوند هم در این مورد هشدار داده ومیفرماید: وَ إِنَّ عَلَیْکُمْ لَحافِظِینَ *کِراماً کاتِبِینَ * یَعْلَمُونَ ما تَفْعَلُون (الانفطار*10-12*)
سوم:حیا از مردم: حفظ حقوق مردم نشانه حیاست. حیا از مردم آن است که انسان حقوق مردم را بشناسد و سلسله مراتب میان افراد را رعایت کند. از حذیفه بن یمان روایت شده که میفرماید:هیچ خیری در کسی نیست که از مردم حیا نمیکند.
وهمچنین پیامبر*ص*میفرماید:ما کرهت ان یراه الناس فلا تفعله اذا خلوت.هر چیزی که دوست نداشتی دیگران آن را از تو ببینند، در خلوت هم آن کار را انجام نده.
چهارم: حیا از نفس: هرکس از مردم حیا کرد و از خودش حیا نکرد، نفس خودش را کمتر از دیگران دانسته است. اگر انسان در خلوت چیزی را انجام داد که در آشکارا هرگز نمیتواند آن کار را انجام دهد این شخص هیچ ارزشی برای خودش قائل نشده است.
پاسخ دهید