قرآن معجزه جاودانى پیامبر اسلام (ص)

از میان معجزات و خارق عاداتى که از پیامبر اسلام ص صادر شده "قرآن" برترین سند زنده حقانیت او است.

قرآن کتابى است فوق افکار بشر، کسى تا کنون نتوانسته کتابى همانند آن را بیاورد، این کتاب یک معجزه بزرگ آسمانى است.

خصوصیات قرآن:

علت اینکه قرآن به عنوان سند زنده حقانیت پیامبر اسلام ص و معجزه بزرگ او از میان تمام معجزاتش برگزیده شده این است که قرآن معجزه‏اى است" گویا"،" جاودانى"،" جهانى"، و" روحانى".

توضیح را در ادامه مطلب ببینید...

توضیح:

1-گویا بودن قرآن: پیامبران پیشین مى‏بایست همراه معجزات خود باشند و براى اثبات اعجاز آنها مخالفان را دعوت به مقابله به مثل کنند، در حقیقت معجزات آنها خود زبان نداشت و گفتار پیامبران، آن را تکمیل مى‏کرد، این گفته در مورد معجزات دیگر پیامبر اسلام ص غیر از قرآن نیز صادق است.

ولى قرآن یک معجزه گویا است، نیازى به معرفى ندارد، خودش به سوى خود دعوت مى‏کند، مخالفان را به مبارزه مى‏خواند محکوم مى‏سازد، و از میدان مبارزه، پیروز، بیرون مى‏آید، لذا پس از گذشت قرنها از وفات پیامبر ص همانند زمان حیات او، به دعوت خود ادامه مى‏دهد، هم دین است و هم معجزه، هم قانون است و هم سند قانون.

2 و 3- جاودانى و جهانى بودن‏ قرآن:

قرآن مرز" زمان و مکان" را در هم شکسته و ما فوق زمان و مکان قرار گرفته است، به خاطر اینکه معجزات پیامبران گذشته و حتى معجزات خود پیامبر اسلام غیر از قرآن، روى نوار معینى از زمان، و در نقطه مشخصى از مکان و در برابر عده خاصى صورت گرفته است، سخن گفتن نوزاد مریم ع و زنده کردن مردگان و مانند آن بوسیله مسیح ع در زمان و مکان و در برابر اشخاص معینى بوده و چنان که مى‏دانیم، امورى که رنگ زمان و مکان به خود گرفته باشند، به همان نسبت که از آنها دورتر شویم، کم‏رنگتر جلوه مى‏کنند، و این از خواص امور زمانى است.

ولى قرآن، بستگى به زمان و مکان ندارد، هم چنان به همان قیافه‏اى که 1400 سال قبل در محیط تاریک حجاز تجلى کرد، امروز بر ما تجلى مى‏کند بلکه گذشت زمان و پیشرفت علم و دانش به ما امکاناتى داده که بتوانیم استفاده بیشترى از آن نسبت به مردم اعصار گذشته بنمائیم، پیدا است هر چه رنگ زمان و مکان به خود نگیرد تا ابد و در سراسر جهان پیش خواهد رفت، بدیهى است که یک دین جهانى و جاودانى باید یک سند حقانیت جهانى و جاودانى هم در اختیار داشته باشد.

4-روحانى بودن قرآن:

امور خارق‏العاده‏اى که از پیامبران پیشین به عنوان گواه صدق گفتار آنها دیده شده معمولا جنبه جسمانى داشته: شفاى بیماران غیر قابل علاج، زنده کردن مردگان، سخن گفتن کودک نوزاد در گاهواره، و ... همه جنبه جسمى دارند و چشم و گوش انسان را تسخیر مى‏کنند، ولى الفاظ قرآن که از همین حروف و کلمات معمولى ترکیب یافته در اعماق دل و جان انسان نفوذ مى‏کند، روح او را مملو از اعجاب و تحسین مى‏سازد، افکار و عقول را در برابر خود وادار به تعظیم مى‏نماید معجزه‏اى است که تنها با مغزها و اندیشه‏ها و ارواح انسانها سر و کار دارد، برترى چنین معجزه‏اى بر معجزات جسمانى احتیاج به توضیح ندارد.

منبع: تفسیر نمونه، ج‏1، ص: 131