عبداللّه ابن مسعود روزى به تکبیر اوّل نماز جماعت نرسید و براى جبران ‏ثواب آن یک بنده آزاد کرد، خدمت رسول خدا صلی الله علیه و آله عرض کرد:

یا رسول الله من به ‏تکبیر اوّل نماز جماعت نرسیدم و جهت جبران آن یک بنده آزاد کردم. آیا با این کار آن‏ ثواب را درک خواهم کرد؟

حضرت فرمود: خیر،

ابن مسعود گفت: یک بنده‏ دیگر آزاد خواهم کرد آیا به ثواب خواهم رسید؟

حضرت فرمودند:

فَقالَ: لا یَابْنَ‏ مَسْعُودٍ! وَ لَوْ اَنْفَقْتُ ما فِى الْاَرْضِ جَمیعاً لَمْ تَکُنْ مُدْرِکَ فَضْلِها؛

خیر، اى‏ ابن مسعود اگر آنچه در زمین است در راه خدا انفاق کنی ثوابی که از دست داده ای را درک‏ نخواهى کرد.

[ منبع:مستدرک الوسائل؛  جلد  1 ؛ صفحه 488]

انس بن مالک از رسول خدا صل الله علیه و آله نقل می کند:
صَلَاةُ الرَّجُلِ فِی جَمَاعَةٍ خَیْرٌ مِنْ صَلَاتِهِ فِی بَیْتِهِ أَرْبَعِینَ سَنَةً قِیلَ یَا رَسُولَ اللَّهِ صَلَاةُ یَوْمٍ ؟فَقَالَ صَلَاةٌ وَاحِدَةٌ.

نماز خواندن انسان در جماعت بهتر است از نمازى که چهل سال در خانه خوانده شود. عرض کردند: یا رسول الله ! نماز یک روز؟ حضرت فرمود: بلکه یک نماز

جامع الأخبار(للشعیری) / 77 / الفصل السادس و الثلاثون فی صلاة الجماعة