حاجب شاعر روزی این بیت را سرود :

حاجب، اگر معامله ی حشر با علیست

من ضامنم که هر چه بخواهی، گناه کن

یعنی اگر روز قیامت سر وکار ما با حضرت است،خیالت راهت باشه که مورد لطف و شفاعت ایشان قرار میگیریم و حضرت راضی نمیشه که محبّینش عذاب بشن،کسی که فرمود:برای قاتلم شیر ببرید،دلش راضی میشه شیعیانش رو از آب کوثر محروم کنه؟هرگز. پس خیالمون راحته که بهشتی هستیم

شب در خواب حضرت رو دید که بهش فرمودند:حاجب، دوجای شعرت باید اصلاح بشه:

اول اینکه گفتی:اگر معامله ی حشر با علیست

مگه شک داری که(اگر) میگی؟! یقینا حساب و کتاب دست منست؛ چرا که من یدالله و خلیفة الله و قسیم الجنة و النار هستم . پس باید بگی:

حاجب،یقین معامله ی حشر با علیست

مصراع دوم شعرت هم اشکال داره:

حالا که سر و کارتون با منه،باید کمتر گناه کنید تا در قیامت شرمنده ی من نشوید ، من دوست دارم شیعیانم با افتخار و سربلند با من ملاقات کنند نه شرمسار و سرافکنده ، باید بگی:

 شرم از رخ علی کن و کمتر گناه کن

این قضیه و خواب صحّت داشته باشد یا نه ، مضمون آن صحیح است . ما نباید به محبت اهل بیت مغرور بشیم و گناه را کوچک بشماریم . اینکار هم باعث شرمساری آخرت میشه هم  گناه کردن زیاد قلب انسان رو تاریک میکنه و تدریجا محبت اهل بیت در وجود انسان کمرنگ میشه و از بین میره . اونوقته که فقط اسما و ظاهرا شیعه است و باطنا بی ایمان و انسان بدون ایمان هم از شفاعت محروم است . چون قیامت محل ظهور حقایق است و ظواهر و ادّعاها اونجا خریداری نداره، پس:

حاجب،یقین معامله ی حشر با علیست

شرم از رُخ علی کن و کمتر گناه کن