نیت روزه:

یعنی شخص تصمیم داشته باشد برای انجام دادن فرمان خداوند، از اذان صبح تا مغرب، کاری که روزه را باطل می کند انجام ندهد و لازم نیست آن را از قلب خود بگذراند و یا بر زیان جاری کند. (العروه الوثقی،ج2،نیه الصوم.)

وقت نیت روزه

وقت نیت روزه (یعنی ابتدا و انتهای نیت روزه) سه گونه است:

1- روزه ماه رمضان و نذر معین که وقت نیت آن تا پیش از اذان صبح است.

2- روزه قضای ماه رمضان و نذر مطلق که وقت نیت آن تا قبل از ظهر است.

3- روزه مستحبی که وقت نیت آن تا پیش از مغرب است.

 (توضیح المسائل مراجع ج 1 ص 881 م 1552)

نکته:

اگر شب اول ماه رمضان نیت کند که یک ماه را روزه بگیرد، کافی است؛ ولی بهتر است(احتیاط مستحب) در هر شب ماه رمضان، برای روزه فردای آن نیز، نیت کند.

فراموشی نیت:

فراموشی نیت روزه در شب اول ماه رمضان،در جایی که پیش از ظهر یادش بیاید،چه حکمی دارد؟
اگر نداند یا فراموش کند که ماه رمضان است و پیش از ظهر ملتفت شود، چنانچه کارى که روزه را باطل مى کند انجام نداده باشد، باید نیت کند و روزه او صحیح است و اگر کارى که روزه را باطل مى کند انجام داده باشد، یا بعداز ظهر ملتفت شود که ماه رمضان است، روزه او باطل مى باشد ولى باید تا مغرب کارى که روزه را باطل مى کند انجام ندهد و بعد از رمضان هم روزه آن روز را قضا نماید.
( توضیح المسائل مراجع،م1561.)

نیت بطلان روزه

اگر در روزه واجب معینى مثل روزه رمضان از نیت روزه گرفتن برگردد، روزه اش باطل است، ولى چنانچه نیت کند که چیزى را که روزه را باطل مى کند بجا آورد در صورتى که آن را انجام ندهد، روزه اش باطل نمى شود. (توضیح المسائل مراجع،م1570.)