امام موسی کاظم علیه السلام فرمود:

«إِیَّاکَ أَنْ تَمْنَعَ فِی طَاعَةِ اللَّهِ فَتُنْفِقَ مِثْلَیْهِ فِی مَعْصِیَةِ اللَّهِ»

بپرهیز از اینکه در راه طاعت خدا از دارایی خویش مضایقه کنی؛ که{در این صورت}دو برابرش را در نافرمانی خدا خرج خواهی کرد.

(تحف­العقول، ترجمه: صادق حسن­زاده، قم، دفتر انتشارات اسلامی، 1404 هـ . ق، ص 745.)

شرح

برخی گمان می­کنند، با صرف هزینه خود در راه خیر یا با پرداخت خمس و زکات و انفاق به کم­درآمدها، بخشی از ثروت خود را از دست می­دهند. از این­رو یا هیچ کمکی نمی­کنند و حقوق واجب خود را ادا نمی­کنند و یا در صورت پرداخت، آن را با اکراه و سختی انجام می­دهند. امام کاظم علیه­السلام در این سخن نورانی، عاقبت چنین دل بستگی به مال دنیا را گوشزد می کنند و می­فرمایند: سرانجام این دارایی باید از دست تو برود، چون این دنیا، دنیای تغییر و تحول است و در آن هیچ امری ثابت نمی­ماند. از این­رو بهتر است که انسان با علاقه و تصمیم خود از دل بستگی­ها بگذرد، تا، هم آرامش روانی را در دنیا تجربه کند و هم ذخیره­ای برای آخرت خود داشته باشد وگرنه خدا برنامه عالم را طوری طراحی کرده که چنین کسی، دو برابر همان پول را از دست خواهد داد، آن هم نه در راه حلال و مشروع، بلکه در مسیر حرام، که هم غم از دست دادن پول بیشتر در دنیا عذابش می­دهد و هم در آخرت به سبب صرف دارایی در راه حرام عذاب خواهد شد.

پیام­ها

1- آنچه از مال دنیا به دست آمد، باید خرج شود و رفتنی است، پس بهتر است در جایی که خدا می پسندد، هزینه شود.

2- اگر پولی در راه خدا هزینه نشود به این نیت که از دست می­رود، باز از دست خواهد رفت.

(نقل از سایت حوزه نت)