مال از بهر آسایش عمرست نه عمر از بهر گرد کردن مال! عاقلی را پرسیدند نیکبخت کیست و بدبخت چیست؟گفت نیکبخت آنکه خورد و کشت و بدبخت انکه مرد و هِشت[1] نکته: مال از بهر آسایش عمر است نه عمر از بهر گرد کردن مال.مکن نماز بر آن هیچ کس که هیچ نکردکه عمر در سر تحصیل مال کرد و نخورد (گلستان سعدی صفحه 109)[1]. گذاشتن و رها کردن و رفتن عبدالله مهدوی عمر » داستان و حکایات ۰۳ خرداد ۱۳۹۲ ساعت ۱۹:۰۲ 0
پاسخ دهید