آیت الله ابوالقاسم خزعلی می‌گوید:

وقتی علامه امینی (ره) از هند برگشت، من در مشهد از او سوال کردم که شما در آنجا، روزی چند ساعت کار می‌کردی؟ گفت: روزی 16 ساعت مطالعه می‌کردم. سوال کردم: آن گرمای سوزان خط استوایی هند، به شما اجازه می‌داد که روزی 16 ساعت کار کنی؟ گفت: اتفاقا یک نفر در آنجا این سوال را از من کرد و من تازه فهمیدم که هوا گرم است.

علامه امینی (ره) می‌گفت:

من که شبانه‌روز در آنجا بودم، وقتی کارمندان آنجا (در وفت ناهار) کتاب‌خانه را می‌بستند و می‌رفتند، من نان خشکی را با مقداری آب با خودم می‌بردم آنجا و همان‌جا نهار را می‌خوردم و مشغول کار می‌شدم.

اینها اینچنین رفتند تا توانستند در تاریخ تشیع، گل بکارند و تحوّل ایجاد کنند.