ایوان نجف عجب صفایی دارد / حیدر بنگر چه بارگاهی دارد

ای کعبه به خود مناز از روی شرف / جایت بنشین که هر که جایی دارد

*

****

*

غلام قنبرم چیز کمی نیست / گدای این درم چیز کمی نیست

به حاتم گفته ام من با گدایی / تو را هم می خرم چیز کمی نیست

اشعار بیشتری را در ادامه ببینید...

*

****

*

کعبه ام من حرم ایزد منان به کفممن از این منسب والا همه دم در شعفمکعبه ام، لیک خودم عاشق شهر نجفمچون علی گوهر من بود من او را صدفمحاجیان کوی من و من که به کوی علی امسرخوشم چون که خودم حاجی روی علی ام

*

****

*

توتیای هر دو چشمم گردِ راه حیدر استمن که یک عمری حیاتم در پناه حیدر استهر کسی روی نگارش دل به یغما می بردآن چه برده هوش من آن روی ماه حیدر استهر که گوید نغمه ی حیدر امیرالمؤمنینیار حیدر می شود جزء سپاه حیدر استهر که دارد آرزویی در سرای زندگیآرزوی من فقط آن بارگاه حیدر است

*

****

*

به جزاز علی نباشد به جهانگره‌گشایی

طلب مدد ازاو کن چو رسد غم و بلایی

چو به کار خویش مانی در رحمت علیزن

به جز او به زخم دل‌ها ننهد کسی دوایی

ز ولای او بزن دم کهرها شوی ز هرغم

سر کوی او مکان کن بنگر که در کجایی

بشناختم خدا را چو شناختم  علیرا

به خدا نبرده‌ای پی اگر از علی جدایی

علی ای حقیقت حق علی ای ولی مطلق

تو جمال کبریایی توحقیقت خدایی

نظری ز لطف و رحمت به من شکسته دل کن

تو که یار دردمندی تو که یار بینوایی

همه عمر همچو "شهری" طلب مدد از اوکن

که به جز علی نباشد به جهان گره‌گشایی

*

****

*

رطب لعل لب یار چشیدن دارد

در پس پرده رخ یار چه دیدن دارد

در هوایی که در آن بوی علی می آید

سنگ هم گر بزند باز پریدن دارد

جام اگر پر شود از باده ناب علوی

لب ِ تشنه پی این جام دویدن دارد

باده از کوثر اگر باشد و ساقی حیدر

منت حیدر کرار کشیدن دارد

" اشهد ان علیا ولی الله " آری

صد و ده مرتبه این نام شنیدن دارد

می زند مرغ دل امشب ز سر شور و شعف

بوسه ای بر ترک کعبه و بر صحن نجف

امشب از عالم بالا خبری می آید

در پی تیرگی شب سحری می آید

هر کسی ز عالم بالا اثری می خواهد

گو بیاید که ز بالا اثری می آید

حرم کعبه ترک خورد و بهم باز آمد

همه گفتند که او از چه دری می آید؟

به خدا آینه آمد به جهان روی علی

که از آن ناحیه خیر البشری می آید

" چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی "

که در آن بر همه عالم پدری می آید

به دل اهل ولا عشق علی پا برجاست

به خدا در دو جهان پرچم حیدر بالاست

*

****

*

ماه بر چهره ی تابان علی می نازد

صبح بر روی درخشان علی می نازد

حاتم طائی ضرب المثل لطف و کرم

سر این سفره به احسان علی می نازد

یک دل خسته به مانند یتیمان دارم

که به شب های یتیمان علی می نازد

صفحه در صفحه ی تاریخ دلیریها بر

رقص شمشیر نمایان علی می نازد

احد آمد که علی ماند که جبریل نوشت

یا ر بر زخم فراوان علی می نازد

خندقی بود پر از ترس ُ از آن روز هنوز

دشت بر صحنه ی طوفان علی می نازد

کوری اهل سقیفه است که چشم مهدی

خط به خط بر خط قرآن علی می نازد

چو دهان باز کند عرش خدا می گوید

که خدا نیز به ایمان علی می نازد

*

****

*

از « عین » علی عیون ما بینا شد

وز « لام » علی لسان ما گویا شد

در « یای » علی نور خدا را دیدیم

زان نور محمد و علی پیدا شد

*** 

سر چشمه عشق با علی(ع) آمده است

 گل کرده بهشت تا علی(ع) آمده است

شد کعبه حرمخانه میلاد علی(ع)

کز کعبه صدای یا علی(ع) آمده است 

**** 

نازد به خودش خدا که حیدر دارد

دریای فضائلی مطهر دارد

همتای علی نخواهد آمد والله

صد با اگر کعبه ترک بردارد

****

چون نامه اعمال مرا پیچیدند

بردند و به میزان عمل سنجیدند

بیش از همه کس گناه ما بود ولی

ما را به محبت علی بخشیدند

 ****

من از ازل به مهر علی خو گرفته‌ام

درس خداشناسی و نیرو گرفته‌ام

ار مرشد طریقت خود شاه لافتی

خوی محبت از کرم او گرفته‌ام

 ****

یارب این ماه کدامین مه و امشب چه شب است 

که فلک غرق نشاط است، زمین در طربست

شد مگر چشم مه امشب به جمالی روشن 

 کاین چنین خرم و تابنده و پر خنده لبست

آری از منظره ماه و کواکب پیداست

که شب سیزده ماه شریف رجب است

 ****

زد عشق تو خیمه در دل ما

حل شد زتو جمله مشکل ما

با مهر علی و آل بسرشت

از روز ازل خدا دل ما

 ****

ذکر من، تسبیح من، ورد زبان من علی است

جان من، جانان من، روح و روان من علی لست

تا علی (ع) دارم ندارم کار با غیر علی

شکر لله حاصل عمر گران من علی است

 ****

حجت حق، از حریم حق، به امر حق عیان شد

روشن از نور رخش، ارض و سما، کون و مکان شد

خانه زاد حق ولادت یافت اندر خانه ی حق

حق به مرکز جا گرفت، باطل گریزان از میان شد

 ****

دل هر چه نظر به وسعت عالم تافت

جز نور تو در عرصه ی آفاق نیافت

هنگام نهادن قدم بر سر خاک

دیوار حرم به احترام تو شکافت

 ****

ناگهان یک صبح زیبا آسمان گل کرده بود

خاک تا هفت آسمان، بغض تغزل کرده بود

حتم دارم در شب میلادت، ای غوغاترین!

حضرت حق نیز در کارش تأمل کرده بود

هر فرشته، تا بیایی، ای معمایی ترین!

بال های خویش را دست توسل کرده بود

 ****

هر کس که شود داخل حصن حیدر

ایمن بود از عذاب روز محشر

جز مهر علی و آل چیزی نبود

سرمایه ی طوبا و بهشت و کوثر

 ****

از کعبه ی حق بانگ جلی می آید

آوای خوش لم یزلی می آید

بشنو که سروش وحی حق می گوید

آغوش گشاییدعلی می آید

 ****

تا حب علی و آل او یافته ایم

کام دل خویش مو به مو یافته ایم

وز دوستی علی و اولاد علی است

در هر دو جهان گر آبرو یا