امام صادق (ع) به داود بن سرحان می فرمایند:

یا داوُدُ، اَبلِغ مَوالِیَّ عَنِی السَّلامَ وَ اَنیّ اَقُولُ: رَحِمَ اللهَ عَبداً اجتَمَعَ مَعَ آخَرَ فَتذَاکَرَ اَمرَنا فِانَّ ثالِثَهُما مَلَکٌ یُستَغفِرُ لَهُما وَ ما اجتَمَعَ اثنانِ عَلی ذِکرِنا اِلا باهَیِ اللهُ تَعالی بِهِمَا المَلائِکَهِ فَاِذاَ اجتَمَعتُم فَاشتَغِلوا بِالذِکرِ فَاِنَّ فیِ اجتماعِکُم وَ مُذاکَرَتِکُم اِحیاءشنا. وَ خَیرُ الناّسِ مِن بَعدِنا مَن ذاکَرَ بِاَمرِنا وَ دَعا اِلی ذِکرِنا. (بحار ج 1 ص 200)

ای داود، سلام مرا به دوستانم برسان و این پیام مرا: خداوند رحمت کند بنده ای را که وقتی با یک نفر دیگر هست، درباره امرِ ما مذاکره کنند. در این صورت نفر سوم آنها فرشته ای است که برای آنها طلب مغفرت می کند. و هیچ دو نفری با هم بر یاد نمودنِ از ما اجتمع نمی کنند مگر آنکه خدای تعالی به آن دو به فرشتگان مباهات می کند. پس هر گاه اجتماع کردید به «ذکر» بپردازید. زیرا اجتماع شما و یاد کردنِ شما، سبب زنده شدنِ ما می گردد. و بهترین مردم بعد از ما کسانی هستند که درباره امر ما مذاکره کرده و به «ذکر» ما دعوت کنند.

ملاحظه می شود که چه خیرات و برکاتی در تشکیل اجتماعات برای یاد کردن از اهل بیت (ع) وجود دارد؛ به طوری که اگر از روی غفلت و بی توجهی مجلسی تشکیل شود ولی یاد ائمه (ع) در آن نشود، این مجلس در روز قیامت باعثِ حسرت برای اهل آن خواهد بود. امام صادق (ع) می فرمایند:

مَا اجتَمَعَ فی مَجلِسٍ قَومٌ لَم یَذکُروُا اللهَ عَزَّوَجَلَّ وَ لَم یَذکُرُونا اِلا کانَ ذلِکَ المَجلِسُ حَسرَهً عَلَیهِم یَومَ القیامَهِ .

(اصول کافی، کتاب الایمان و الکفر، باب ما یجب من ذکر الله عزوجل فی کل مجلس، ح 2 )

هر مجلسی که تشکیل شود و در آن یاد خدای عزوجل و یاد ما (اهل بیت) نباشد، آن مجلس در روز قیامت مایه حسرت اهل آن خواهد بود.

یاد ائمه (ع) به وسیله ذکر فضایل یا مصائب ایشان زنده می شود. و این هم از طریق بیان احادیث خود آنها و یادآوری سیره ایشان است و به همین جهت سفارش زیادی در مورد دیدار برادران دینی با یکدیگر شده است که مقصود اصلی از آن نقل احادیثِ ائمه (ع) و ذکر فضایل و مصائب ایشان بوده است. امام صادق (ع) می فرمایند:

تَزاوَرُوا. فَاِنَّ فی زیارَتِکُم اِحیاءً لِقُلوُبِکُم وَ ذِکراً لِاَحادیثِنا. وَ اَحادیثُنا تُعَطِفُ بَعضَکُم عَلی بَعضٍ فَاِن اَخَذَتُم بِها رَشَدتُم وَ نَجَوتُم وَ اِن تَرَکتُمُوها ضَلَلتُم وَ هَلَکتُم فَخُذُوا بیها وَ اَنَا بِنَجاتِکُم زَعیمٌ . ) اصول کافی، کتاب الایمان و الکفر، باب تذاکر الاخوان، ح 2)

به دیدار یکدیگر بروید. زیرا این کار دلهای شما را زنده می کندو وسیله یاد کردن از احادیث ماست. و احادیث ما شما را نسبت به یکدیگر مهربان می سازد. پس اگر به آنها عمل کنید، هدایت یابید و نجات پیدا کنید. و اگر آنها را رها کنید، گمراه و هلاک می شوید. بنابراین، احادیث ما را به کار گیرید؛ که من نجات یافتن شما را تضمین می کنم.